Dounya’s zorg mag geen obstakels kennen

De situatie van Dounya, een 4-jarig meisje met de zeldzame aandoening spina bifida, heeft ons diep geraakt. Dounya heeft ernstige zorgbehoeften door haar aandoening en is afhankelijk van hulpmiddelen, zoals een rolstoel en een speciaal matras. Deze hulpmiddelen moeten op maat worden gemaakt, maar de ouders van Dounya ondervinden enorme obstakels in hun contact met de organisatie die hun hierbij zouden moeten ondersteunen: het Sociaal Wijkteam (SWT) van de gemeente Zwolle. 

Via de Zwolse Stentor werden wij op de hoogte gebracht van deze zorgwekkende situatie. Na vier jaar van verkeerd geleverde hulpmiddelen, afgewezen aanvragen, en een rechtszaak, voelen de ouders enorme wanhoop richting de instanties. Zoals de ouders zelf aangeven: ‘’We moeten ons dood procederen, ze maken een kasplantje van haar.’’ Gelukkig verloopt het proces bij hun verzekering veel gemakkelijker. ‘’We hoeven alleen maar een bonnetje te sturen, en dan is het geregeld. Ging het overal maar zo’’, aldus de ouders van Dounya tegen Stentor Zwolle. Maar het SWT stelt hen voortdurend voor obstakels en frustraties, terwijl ze enkel de juiste zorg en hulpmiddelen voor hun dochter willen.  

De ouders hebben ook een brandbrief gestuurd naar wethouder Michiel van Willigen, maar werden door hem weer terugverwezen naar het SWT. Ongelofelijk! De ouders geven aan dat het hebben van een dochter met een handicap niet zwaar is, maar dat het SWT het wel zwaar maakt. De gemeente maakt van Dounya een kasplantje, terwijl ze dat niet is. Ze heeft vriendjes, familie en zin in het leven. Echter wordt haar ontwikkeling op deze manier afgepakt.  

Wij vinden deze situatie echt onacceptabel. Het is schokkend dat inwoners hun recht moeten halen via de rechtbank in plaats van via hun eigen gemeente. Dit kan en mag niet de norm zijn! De situatie waarin Dounya en haar ouders zich bevinden, is het resultaat van onterecht langdurige bureaucratie en verkeerde afhandeling door de gemeente. Wij hebben daarom schriftelijke vragen gesteld aan het College, waarin we hen oproepen snel in actie te komen.  

1.     Is het College het met de fractie van Swollwacht eens dat een dergelijke situatie zich nooit had mogen voordoen?  

2.     Is het College bereid op de kortst mogelijke termijn met de ouders van Dounya in gesprek te gaan en samen te komen tot een passende oplossing?  

3.     Welke stappen heeft de gemeente tot nu toe precies ondernomen om adequate hulpmiddelen en zorg voor Dounya te realiseren?  

4.     Zijn er plannen om het proces rondom aanvragen en toewijzing van hulpmiddelen te verbeteren?  

5.     Hoe gaat de gemeente om met de communicatie richting ouders die afhankelijk zijn van deze ondersteuning?  

6.     Zijn er initiatieven om bureaucratische obstakels te verminderen? 

7.     Welke concrete acties zijn er gepland om in de toekomst gezinnen zoals dat van Dounya beter te ondersteunen en te voorkomen dat dergelijke situaties opnieuw voorkomen?  

8.      Kan het college toelichten hoe toezicht wordt gehouden op de uitvoering van beleidsregels die betrekking hebben op mensen met een beperking? 

Dounya en haar ouders verdienen een snel en adequaat antwoord. De gemeente Zwolle moet nu in actie komen om de benodigde zorg en hulpmiddelen voor Dounya te realiseren, en voor alle gezinnen die in een vergelijkbare situatie verkeren, het proces te verbeteren. Wij blijven deze kwestie volgen en hopen op een menselijk en daadkrachtig antwoord!